SOSYAL YARALARIN ŞAİRİ YUSUF TER

Yusuf Ter’in adını duyuyordum ama kendisini daha şahsen tanıyamadan kitapları ile tanıştım. İsviçre’den kitaplarını aldım ve su içimi gibi hemen okudum. Şiirlerinde aşk, sevgi, özlem, yurt, memleket, sosyal yaralar ve yalınlık vardı. Özellikle Anadolu’mun çileli hayatı ve yaşam biçimini nostaljik olarak şiirlerinde buldum. Çocukluğuma, bakir anadolu köylerinin çaresizliklerine, güneşin altında verdikleri yaşam mücadelesine Yusuf’un şiirlerinde rastladım. O günleri yeniden yaşadım. Yusuf şiire aşık bir şair, bazen aşık tarzı şiirleri de var, ama genelde serbest biçimde yazmayı tercih eden bir şair. Kelimeleri de şiirleri gibi yalın ve çoğu zaman benim de doğduğum yöre Kozaklı köylerinde kullanılan yerel sözcükleri de şiirlerinde sık sık kullanan bir şair. Gurbet ellerinde şiirle yaşayan, şiirle hayat bulan, yaşama sevinci kazanan birisi Ter. O sanki şiirlerle hasretlerini gideriyor, şiirleriyle vatana selam gönderiyor, ülkemin çaresizlik ve yokluklarını şiirlerinde birer birer haykırıyor. Sesini duyurabiliyor mu bilemiyorum ama O’nun şiirleri aynı zamanda yüzyılımızın bir tarih belgesi özelliği de taşıyacak. Yüzyıllar sonra Türkiye’nin fotografını Yusuf’un şiirlerinde görecek gelecek kuşaklar.
Yusuf Ter’i, sevgili dostumu kutluyor, nice şiirlerinde ve kitaplarında yeniden buluşmak istiyorum.

Sabit İnce
Şair, Yazar, Araştırmacı